شعار ها ویدئو ها و شعر ها تظاهرات تهران

«جنبش سبز،رأس و بدنه ندارد! درياست و حالا طوفاني شده!» تهديد دستگيري بزرگان جنبش سبز مانند آقايان موسوي و كروبي و خاتمي، باز هم نشان ميدهد مقامات نظام در فهم «ماهيت» جنبش حق طلبانه مردم ايران دچار بدفهمي و گيجي مفرط هستند و حقيقت آن را درك نكرده اند. جنبش سبز يك حركت خودجوش، كاملا" خودگردان و خودساخته است. شعارهايش، قرار و مدار تجمعاتش،خبررساني ميليوني اش، استقامتش و پيروزي نزديكش، از متن مردم شكل گرفته است و مديريت مي شود. حكومت در يك «خودفريبي جنون آميز» سعي دارد اين واقعيتهاي بزرگ را كتمان كند. مقامات نظام،ابتدا جنبش را به «هدايت اتاق جنگ رواني» ستادهاي انتخاباتي نسبت دادند اما بعد از دستگيري فله اي دهها فعال سياسي، ديدند جنبش هنوز مديريت مي شود و مقتدرانه ادامه دارد! بعد نامزدهاي معترض را به عنوان طراح و رهبر اعتراضات ملي، محدود كردند و گمان كردند اگر «رأس» اين جنبش را بزنند، ديگر كار تمام است! بارها آقايان موسوي و كروبي را تهديد و تحديد كرده اند و سعي دارند اين جنبش را با «قطع رأس!» و «سركوب بدنه» جمع كنند!! دقت كنيد نمي خواهند مشكل را «حل» كنند، مي خواهند با روشهاي امنيتي و خشن، «مسئله را جمع كنند!» و جمع شدني نيست! مي بينند جنبش حتي با تهديد و دستگيري اين بزرگان هم ادامه مي يابد و با هر سركوب، زنده تر و اميدوارتر هم مي شود! از شناخت اين «پديده» عاجز و درمانده شده و به هذيان گويي افتاده اند. بعد جنبش سبز را به قدرتهاي خارجي نسبت دادند. و همچنان دهها ترفند زشت ديگر ميزنند تا «اين دريا را انكار كنند»! با اين همه، در كمال عجز و ناتواني مي بينند اين جنبش، هنوز سفت و سخت ايستاده و رأس و بدنه اش چنان گستردگي دارد كه در آن هر فرد يك «رهبر جنبش» است! و رهبران و بزرگان جنبش هم مثل فرد فرد ملت، سرباز و جان بركف اين جنبش هستند! در اين جنبش، هر سري كه فكري سبز و مؤثر دارد، طراح بخشي از حركت و رهبر آن است. ديگر همه چشم به دهان يك ولي فقيه ندوخته اند كه هرچه او بگويد، كوركورانه اطاعت كنند و يكي براي بقيه تصميم نمي گيرد. همه جان بركف و كتك خورند! از كروبي ٧٠ ساله تا پسر ١٢ ساله در اين جنبش كتك خورده اند و از بزرگ و مشهور و كوچك و غيرمشهور، كساني را در زندانها محبوس و زجركشيده براي به ثمرنشستن جنبش به وديعه نهاده ايم! در جنبش سبز،همه دوربين بدست و عكاس وخبرنگارند. همه اهالي جنبش سبز يك خبرگزاري و يك رسانه اند. همه باتوم مي خورند و همه ايستاده اند. بالادستي و پائين دستي ندارد. خودي و غيرخودي ندارد. بزرگ و كوچك ندارد. يكي براي همه است و همه براي يكي. همه هم قسم شده اند جنبش را با هم ادامه بدهند و اميدوار بمانند. حالا مادر سهراب اعرابي، نظريه پرداز و تئوريسين اين جنبش حق طلب است وقتي ججاريان در بند است! پدر محسن و مادران ندا و مسعود و شهيدان جنبش،حالا هركدام يك رهبر حقوق بشري اند. حالا صداي هركدام ما، پژواك صداي ملتمان را دارد و همه يكدل و يك صدائيم. حالا صداي شيرين عبادي،صداي يك ملت است كه دهها برنده جايزه نوبل با او همصدا مي شوند و در واقع به جنبش مردم ايران مي پيوندند. حالا اعتصاب غذاي اكبرگنجي، تحصن يك فرد نيست، اعتراض يك ملت است و پژواكش جهاني مي شود و هزاران شخصيت جهاني را همراه جنبش مي كند. جنبش سبز «رأس و بدنه» ندارد، خيزشي است در «عرض جامعه» و براي همين همواره تازه و باطراوت و اميدوار است. زاينده و بارور است. از درون خود رهبران تازه مي زايد و از ندا و سهراب تا پسرك ١٢ساله اي كه پنجشنبه در بهشت زهرا باتوم به سرش خورد و شهيد شد، همگي قهرمانان اين جنبش هستند. اين جنبش خودآگاه است.همه كساني كه يك باتوم و قمه خورده اند، بهترين تحليلگران جنبش سبزند و طعم آزاديخواهي را لمس كرده و هر كدامشان يك مبلغ آگاه براي اين جنبش شده اند! در بخش كامنتهاي وبلاگم، (سمانه ١٧ساله) پرسيده: «كلمه باتوم درسته يا باتون؟البته ميدونم درهرحال كبود ميكنه!!» و خواننده ديگري (زهرا) برايش جواب جالبي نوشته: «سمانه جون بيا به خيابونها و حقت رو فرياد بزن! همصدامون بشو تا ببيني وقتي واسه گرفتن حقت باتوم مي خوري و بدنت كبود ميشه، ديگه برات فرقي نميكنه باتوم درسته يا باتون؟! اون وقت مثل من دوباره و صدباره مياي خيابون و به ظلم اعتراض ميكني! بيا،بخدا كبودي جاي باتوم واسه گرفتن حقمون، درد داره اما اين درد خيلي شيرينه!» جنبش سبز دقيقا" همين است! سمانه مي پرسد و زهرا جوابش را ميدهد و قانعش ميكند و سمانه چند خط پايين تر مي نويسد:« منم ميام پيشتون!» و اينگونه يك «قطره» ديگر به قطره هاي ديگر و به امواج ميليوني مردم مي پيوندد و «درياي جنبش سبز» را شكل مي دهند. جنبش سبز درياست و دريا، رأس و بدنه ندارد! بگذار آقاي خامنه اي جنبش ميليوني سبز را «كاريكاتور انقلاب 57» بخواند و سرسپردگان حقيرش به اين درياي انساني دشنام دهند و ما را خس و خاشاك بنامند. دريا كه با دهان آنها نجس نمي شود! فقط يادشان باشد «مرام دريا، آرامش و طوفان توأمان است!» و بعد از مدتها آرامش، حالا زمانه طوفاني شدن اين دريا فرارسيده است!