شعار ها ویدئو ها و شعر ها تظاهرات تهران

با توجه به اینکه اینترنت در حال حاضر مهمترین ابزار ارتباطی‌ میان انسانها در بسیاری از جوامع بشری می‌باشد و تنها این ابزار است که به سبب ماهیت پیچیده و چندشکلی خود سیستم‌های جاسوسی و امنیتی نمی‌توانند به سادگی و به طور یک “روش برای همه” به شنود آن دست بزنند در نوشته زیر برخی راهکارها را فراهم نموده‌ام که به توسط آن می‌توان امکان شنود و کنترل را به حداقل رساند. به افرادی که در شرایط خطر امنیتی قرار دارند پیشنهاد می‌کنم که این راهکارها و پیشنهادها را جدی بگیرید.

۱- عدم استفاده از فیلترشکن‌هایی که مشکوک به نظر می‌رسند:

از آنجایی که اغلب فیلتر‌شکن‌های وبی بر مبنای تکنولوژی‌های کدبازی مانند PHPROXY که به سادگی از اینترنت قابل دانلودند شکل گرفته‌اند، هر کس می‌تواند به سادگی و با داشتن مقداری فضا در اینترنت که (به عنوان مثال) PHP را پشتیبانی کند یک فیلترشکن راه بیندازد. از این رو فراموش نکنید که هر ابزاری که به شما اجازه رد کردن فیلتر را بدهد لزوما امن نیست چرا که رد تمامی فعالیت‌هایی که یک کاربر با استفاده از یک فیلترشکن انجام داده در Log آن فیلترشکن باقی خواهد ماند و این لاگ یا به صورت رمز نشده است و اگر هم رمز شده باشد روش Deciphering آن و کلید مورد استفاده‌اش معمولا به طور باز در همان نصب محلی وجود دارد. بنابراین لازم است از هویت کسی که فیلترشکن را از او می‌گیریم به طور نسبی آگاه باشیم. یک روش مناسب برای اینکه از فیلترشکن‌مان اطمینان حاصل کنیم آن است که فیلترشکن اختصاصی را خودمان راه اندازی کنیم. اگر خودمان روی یک‌هاست امن فیلترشکن را نصب کنیم آن فیلترشکن بسیار امن خواهد بود. برای جلوگیری از فیلترشدن‌هاست نیز می‌توانیم آن را در یک شاخه پسورد دار قرار دهیم یا آنکه یک فرم خیلی ساده برای پرسیدن رمز عبور پیش از نمایش فیلترشکن درست کنیم.

۲- عدم استفاده از هر VPN ای:

با وجود آنکه وی‌پی‌ان‌ها روش بسیار بهتر و کامل‌تری نسبت به فیلترشکن‌های وبی می‌باشند و عموما در مواردی همچون نمایش ویدئو و اجرای جاوا اسکریپت‌های صفحات وب اختلال ایجاد نمی‌کنند، بازهم دلیل نمی‌شود که هر وی‌پی‌ان‌ای را مورد استفاده قرار دهیم. به عنوان مثال اگر می‌بینیم که سایت‌هایی در اینترنتی آزادانه و برای مدت طولانی در حال فروش اکانت‌های وی‌پی‌ان هستند بد نیست کمی نسبت به این موضوع بدبین باشیم چون وی‌پی‌ان چیزی نیست که بتوان به سادگی و آزادانه آن را به فروش رساند. اصولا وی‌پی‌ان‌های گمنام یا تهیهشده از افراد معتمد بهتر از وی‌پی‌ان‌هایی است که برای مدت طولانی با درج نام شرکت و شماره حساب و شماره تلفن‌های ثابت به فروش می‌رسند.

۳- HTTPS به جای HTTP :

اگر در هر وب‌سایتی دیدید از HTTPS استفاده شده است یا دیدید که امکان استفاده SECURE دارد حتما از آن استفاده کنید. می‌توانید خودتان دستی تست کنید که آیا با اضافه کردن S باز هم سایت آیا قابل‌استفاده است یا خیر. این موضوع در ارسال ایمیل، استفاده از سرویس‌های پیام‌رسانی وبی مانند تویتر و امثالهم که شما فقط بیننده نیستید و خودتان هم تعامل با سایت دارید نمود بیشتری دارد.

4- فیلترشکن های توزیع شده:

برخی فیلترشکن‌ها بر پایه VPN توزیع شده و جز به جز (Peer-To-Peer) وجود دارند که امنیت بسیار بالایی را فراهم می کنند. این فیل.ترشکن ها جزء بهترین راهکارهای گردش در اینترنت محسوب می‌شوند و از آن‌میان می‌توان به OpenVPN و TOR اشاره نمود.

۵- فیلترشکن‌های شرکتی:

همانند FreeGate و UltraSurf که اطمینان بالایی دارند و اینگونه ابزارها می‌توانند به صورت مطمئن بکار رفته باشند. اگر از این گونه ابزارها مطمئن نباشید می‌توانید با بررسی آن در سایت‌هایی مانند ویکی پدیا و دانلود دات کام میزان اعتبار و شهرت جهانی آن را بسنجید. از آنجایی که سورس کد بسیاری از فیلترشکن‌های نرم افزاری در وب وجود دارند و بر مبنای تکنولوژی HTTP Tunneling کار می‌کنند بهتر است آنهایی را که نمی‌توانید به سازنده‌شان اعتماد کنید را مورد استفاده قرار ندهید.

۶- عدم استفاده از مسنجرهایی که ارتباطات را بدون رمز ارسال می کنند:

اثبات شده که مسنجرهای مایکروسافت (مانند MSN و Live) به گونه ای تبادل اطلاعات می‌کنند که با Deep Packet Inspection قابل‌شنود هستند. استفاده از این ابزارها را کلا کنار بگذارید و به مسنجر های امن اعتماد کنید. ضمنا با استفاده از ابزارهایی مانند سیمپلایت برای یاهو مسنجر می‌توانید یاهو مسنجر خود را در مقابل جاسوسی امن‌تر کنید.

۷- ایمیل های رمز شده:

با وجود اینکه اکنون ایمیل هایی مانند ای او ال و جیمیل امنیت خوبی را در ارسال و دریافت (بخصوص با HTTPS) نشان می دهند می توانید از ایمیل های رایگانی همچون (Hushmail) که ایمیل رایگان با رمزنگاری با کلیدهای تولید شده توسط کاربر را ارائه می دهند استفاده کنید. این سرویس ها بسیار ایمن هستند.

۸- عدم استفاده از نام خود و استفاده از صرفا یک نام مستعار:

نه تنها از نام خود استفاده نکنید بلکه از تنها یک نام مستعار هم استفاده نکنید. حتی از نام‌های مستعار خیلی منحصر به فرد هم استفاده نکنید. سعی کنید از شماره‌های ردگم کن برای انتهای نام مستعار خود استفاده کنید.

۹- Computer Name خود را به هیچ وجه هم اسم خود یا نامی مرتبط با خود انتخاب نکنید:

از آنجایی که در HTTP Headers هر وب‌سایتی به صراحت نام کامپیوتر شما می‌افتد (دقیق‌تر توضیح نمی‌دهم که حوصله سربر نشود) به هیچ وجه نام کامپیوتر خود را همنام خود یا حتی نام‌های مستعارتان برنگزینید. نام‌های عمومی مانند HOME بسیار خوب هستند.

۱۰- نرم‌افزارهایی را که قرار است با آنها فایل‌هایی را ایجاد و ویرایش کنید به هیچ وجه با نام خودتان رجیستر نکنید:

فایل‌هایی را که با برخی نرم افزارها مانند ورد (فایل‌های متنی) و فوتوشاپ (تصاویر) و امثالهم درست می‌کنید ممکن است برای قراردادن بر روی وب استفاده شوند. این فایل‌ها با خود اطلاعات سازنده یا نویسنده فایل (Author) را نگهداری می‌کنند و بعد از چندین بار دست به دست شدن هم باز نام نویسنده اصلی فایل بر روی آنها باقی می‌ماند. بنابراین به هیچ وجه با نام خودتان موقع نصب برنامه‌ها نام اصلی خودتان را برای رجیستر کردن استفاده نکنید.

۱۱. رمزی‌سازی متن ای‌میل‌ها:

میتوانید از سایت زیر و با استفاده از یک پسورد که شما و شخص مقابل هر دو آن را میدانید، متن ای‌میل‌ها یا پی‌ام‌های خود را به صورت رمزی در بیاورید:

http://www.xiphext. com

12-عدم اعتماد در اینترنت.توجه داشته باشید که اطلاعات شخصی خود را در اینترنت حتی به نزدیکترین افراد ندهید.

در انتهای این مطلب خواهش می کنم این مقاله را با دوستان خود نیز به اشتراک بگذارید و از آنها بخواهید این توصیه‌ها را جدی بگیرند.